Vrouwenrechten & Vrouwenemancipatie in Nederland en Wereldwijd.

Beperkt worden in je doen en laten om één reden: je bent een vrouw. Op te veel plaatsen in de wereld worden vrouwen nog steeds als minderwaardig gezien aan mannen. Dit is veelal het geval in ontwikkelingslanden, maar ook in onze westerse wereld is er ongelijkheid tussen mannen en vrouwen.

Geschiedenis vrouwenrechten.

Al in de klassieke oudheid hadden vrouwen in diverse beschavingen te maken met verschillen in hun rechten. In het oude Egypte en Babylonië was de vrouw gelijk aan de man en zagen zij elkaar als gelijkwaardig. Dit was ook het geval in Sparta, terwijl in Rome en Athene de vrouw ondergeschikt was aan de man. Vrouwen werden daar gezien als huishoudsters die aan de wil van hun vader, broer en echtgenoot moesten voldoen.

In andere delen van Europa leefden vrouwen ten tijde van het Feodalisme naast de mannen. Vrouwen hadden vrijwel geen erfrecht en kwamen onder het Romeinse recht zelfs helemaal niet meer in aanmerking om over goederen te beschikken. Toen in de middeleeuwen het Christendom Europa veroverde en het de tijd van de verlichting en renaissance was, werd de positie van de vrouw nog meer gemarginaliseerd met minimale vrouwenrechten tot gevolg.

Tot de 19e eeuw bleef het voor vrouwen moeilijk om een goedbetaalde baan te krijgen. De vrouwen uit de hogere klassen moesten thuisblijven en mochten alleen af en toe deelnemen aan een sociale activiteit. Pas in de 20e eeuw was het tijd voor een aantal feministische golven waarbij de vrijheden van vrouwen werden vergroot. Er werd gestreden voor wettelijk gelijke rechten voor vrouwen en voornamelijk recht op arbeid en scholing.

Stemrecht vrouwen.

Lange tijd was het helemaal niet vanzelfsprekend dat vrouwen konden meedoen aan de politiek. Het land besturen was een mannentaak waar vrouwen niets mee te maken hadden. Stemmen was dan ook uit den boze en een vrouw die zich verkiesbaar wilde stellen kreeg geen kans. In vrijwel alle landen hadden vrouwen tot het einde van de 19e eeuw geen stemrecht. De Franse revolutie en ontwikkelingen van moderne democratieën zoals we ze kennen, zorgden niet voor verandering.

Aan het ontbreken van het stemrecht ging ten grondslag dat vrouwen niet als volwaardige staatsburgers werden gezien. De ongelijkheid tussen mannen en vrouwen was als vanzelfsprekend en onder ‘algemeen kiesrecht’ werd in de praktijk mannenkiesrecht bedoeld. Politieke en sociale bewegingen in de 19e eeuw gingen zich steeds meer richten op kiesrecht voor iedereen.

Toen de Nederlandse arts en feministe Aletta Jacobs zich in 1883 verkiesbaar wilde stellen, zodat ze kon stemmen tijdens de verkiezingen, werd ze afgewezen door het bestuur van Amsterdam. Maar langzaam maar zeker ontketende zich een strijd voor het vrouwenkiesrecht, zowel in Nederland als in andere landen. Toch kregen vrouwen in Nederland pas in 1919 stemrecht. Met de ‘Wet Marchant’ kregen vrouwen actief kiesrecht en kreeg Nederland het algemeen kiesrecht voor zowel mannen als vrouwen.

Het is in Nederland niet vanzelfsprekend dat een vrouw op haar eigen benen kan staan. Ongeveer de helft van de Nederlandse vrouwen kan niet rondkomen van een eigen inkomen. De klassieke rolverdeling waarin de man kostwinner is en de vrouw huishoudster is nog voor veel mensen realiteit. Vrouwen werken wel, maar vaak minder uren dan mannen en voor een lager salaris. Veel vrouwen zijn hoger opgeleid dan mannelijke leeftijdsgenoten maar door een hoog percentage parttimers zijn het nog steeds de mannen die zorgen voor het gros van het inkomen. Ook blijven vrouwen vaker thuis zodra er kinderen zijn gekomen.

Door maatregelen van de Nederlandse overheid worden deze problemen stapje voor stapje aangepakt. Een uitbreiding van het vaderschapsverlof en een vrouwenquota in topfuncties zijn hier voorbeelden van. In de praktijk lopen echter nog veel vrouwen tegen het glazen plafond aan bij het opklimmen van de carrièreladder. Ook ervaren zij geregeld maatschappelijke druk als het aankomt op het combineren van een carrière met een gezin.

Schending vrouwenrechten wereldwijd.

In de rest van de wereld hebben veel vrouwen helaas niet de kansen die vrouwen in Nederland hebben. In veel landen mogen meisjes en vrouwen niet naar school, kunnen ze niet sporten, is het onmogelijk om een huis te kopen en ga zo maar door. Ook krijgen wereldwijd veel vrouwen te maken met geweld, gedwongen huwelijken en ongewenste zwangerschappen. Ondanks dat wereldleiders in 2018 hebben afgesproken om voor 2030 alle vormen van discriminatie en geweld uit te bannen, is er nog een lange weg te gaan.

Doneer nu voor gelijke rechten voor alle vrouwen.

168Million zet zich in voor gelijke behandeling van vrouwen. Daarnaast komen we in actie om geweld tegen vrouwen te stoppen. In landen zoals India, Afghanistan, Syrië, Somalië en Saoedi-Arabië zijn de omstandigheden voor vrouwen het slechtst. Daar, maar ook op vele andere plekken in de wereld dragen wij ons steentje bij op het gebied van vrouwenemancipatie.

Met jouw donatie kunnen wij dit werk voortzetten. Door donaties kunnen we een rooskleurige toekomst garanderen voor al die vrouwen die achtergesteld zijn. Het tegengaan van discriminatie en racisme tegen vrouwen, sociale ongelijkheid tussen mannen en vrouwen en het versterken van de positie van vrouwen zijn een aantal van onze speerpunten. Alleen samen kunnen we zorgen voor gelijke rechten voor vrouwen en mannen. Zo maken we de wereld steeds een klein beetje mooier.